W rodzinie franciszkańskiej:
Bł. Leon Maria z Alacuas, kapłan i męczennik z III Zakonu Regularnego (1875-1936). Emanuel Legua Marti urodził się IV 1875 r. we wsi Huerta Sur (Hiszpania). Naukę rozpoczął w Alacuas. Jako syn wielkiego dobrodzieja Zgromadzenia Tercjarzy Kapucynów od Matki Bożej Bolesnej od dziecka był znany
i zaprzyjaźniony z braćmi klasztoru w Torrente, do którego ostatecznie wstąpił po ukończeniu 15 roku życia. Swoje pierwsze śluby zakonne złożył VI 1892 r.
Z powodu ciężkiej choroby musiał na pewien okres opuścić zakon, jednak później wrócił do niego i złożył swoje śluby zakonne 12 IV 1904 r. W VI 1906 r. przyjął w Walencji święcenia kapłańskie i został skierowany do pracy w szkole, gdzie spełniał swoją posługę najpierw jako wiceprzełożony, a następnie jako przełożony i radca generalny. Był przykładem wierności jako kierownik duchowny i animator wspólnoty, oraz wzorem oddania się młodzieży, która zboczyła
z dróg prawdy i dobra. Był zakonnikiem oddanym sprawom ducha i pracy z młodzieżą. Papież Jan Paweł II beatyfikował go 11 III 2001 r. w grupie 233 męczenników hiszpańskich.
Również 11 kwietnia Bł. Symforian Ducki, brat i męczennik z I Zakonu (1888-1942). Feliks Ducki urodził się 10 V 1888 r. w Warszawie jako syn Juliana
i Marianny z Lenardtów. Szkołę elementarną ukończył w Warszawie. Gdy w 1918 r. kapucyni wrócili do swego klasztoru w Warszawie, skasowanego przez rząd carski w 1864 r., Feliks – nazywając siebie długoletnim kandydatem do zakonu przyłączył się do nich. Już jako kandydat oddawał bardzo pożyteczne usługi
w organizowaniu klasztoru. Po dwuletniej próbie, 19 V 1920 r. rozpoczął nowicjat w Nowym Mieście nad Pilicą jako brat Symforian. Profesję czasową złożył 20 V 1921 r. Po nowicjacie pracował początkowo w klasztorze w Warszawie, a potem w Łomży. Od 27 V 1924 r. ponownie został przeniesiony do Warszawy.
VI 1941 r. został razem z pozostałymi braćmi i kapłanami aresztowany przez gestapo. Przebywał na Pawiaku, gdzie pokornie znosił swój los. 3 IX 1941 r. przewieziono go do obozu w Oświęcimiu, potem do Brzezinki. Został zamordowany późnym wieczorem 11 IV 1942 r. Beatyfikował go w grupie 108 polskich męczenników z czasów II wojny światowej dnia 13 VI 1999 r. w Warszawie papież Jan Paweł II.
W kościele Powszechnym:
W Celas koło Koimbry, w Portugalii, św. Sanczii. Córka króla Sancheza I, była pierwszą dobrodziejką franciszkanów, którzy z jej miasta Alenąuer wyruszyli do Maroka. Założyła następnie klasztor dla cystersek, w którym spędziła ostatnie lata życia. Zmarła w r. 1229.
W Lukce, we Włoszech, św. Gemmy Galgani. Wcześnie osierocona, zakosztowała nędzy i musiała przerwać naukę. Przyjęła ją wówczas zaprzyjaźniona
z pasjonistami rodzina Gianninich, u której pozostała do końca życia. Chorowała na gruźlicę, dolegliwości kręgosłupa, chorobę Potta, paraliż i głuchotę. Wśród tych nie kończących się cierpień duchowo wzrastała, przemierzając wszystkie etapy chrześcijańskiej mistyki. Nie omijały jej jednak doświadczenia mistycznej nocy i inne bolesne próby. Zmarła w r. 1903. Jej życiorys napisał o. German od św. Stanisława, jej spowiednik. Mistyczkę świeżej doby kanonizował w r. 1940 Pius XII.
Tamże bł. Heleny Guerra. W r. 1882 założyła zgromadzenie Oblatek Ducha Świętego, zwane także siostrami św. Zyty. Zmarła w r. 1914. Beatyfikował ją w r. 1959 Jan XXIII.