W rodzinie franciszkańskiej:
Św. Franciszek z Meako, męczennik z III Zakonu (1551-1597)
Franciszek urodził się w Meako w 1551 r. Ukończywszy studia medyczne, z wielkim oddaniem pracował w rodzinnej miejscowości jako lekarz. Kiedy w 1593 r. do Japonii z Filipin przybyło sześciu franciszkanów i odważnie poczynało sobie w ewangelizowaniu, przy budowie kościołów, klasztorów, szpitali oraz pomagając chorym i trędowatym, Franciszek był tym bardzo poruszony. Nawiązał kontakt z braćmi mniejszymi, wnet stał się katechumenem, a następnie przyjął chrzest, otoczony przez chorych, których leczył, oraz służby szpitalne. Potem poprosił o przyjęcie do III Zakonu. Od tego czasu posługę lekarza pełnił w szpitalach założonych przez franciszkanów.
Kiedy na rozkaz Taikosamy wybuchło prześladowanie chrześcijan, dnia 31 XII1596 r. został aresztowany w Meako podczas pełnienia służby w szpitalu. Został aresztowany i ukrzyżowany 5 II 1597 r. w Nagasaki. Miał 46 lat.
Błogosławiony papież Pius IX kanonizował go 8 VI 1862 r.
W Kościel powszechnym
W Meaux św. Gilberta, biskupa. Jako jeden z pierwszych rozdzieli! dochody kościelne na dwa fundusze: mensa episcopalis i mensa capituli. W r. 1008 uczestniczył w synodzie w Chelles. Zmarł wkrótce później.
W Akce bł. Jordana z Saksonii, dominikanina. Wspinał się po stopniach kariery uniwersyteckiej, gdy zetknął się z zakonoda-wcą. Pociągnięty jego przykładem, wstąpił do zakonu, w którym odegrał rolę wybitną. Pociągnął za sobą wielu młodych z ówczesnych sławnych uczelni. Był potem prowincjałem Lombardii, a w r. 1222 obrano go generałem zakonu. Troszczy! się o wykształcenie i zasłużył w zakresie prawodawstwa zakonnego. Zginął w r. 1237 w czasie burzy morskiej, gdy wracał z wizytacji placówek w Ziemi Świętej.
W Neapolu bł. Jakuba z Viterbo. Nazywany doktorem spekulatywnym, był jednym z najbardziej uczonych ludzi swego czasu. Na rozwój średniowiecznej nauki wywarł wpływ wielki. W r. 1302 powołano go na biskupstwo bolońskie, skąd w rok później przeniesiony został do Neapolu. Zmarł w r. 1308.