wspominamy:
w rodzinie franciszkańskiej:
Bł. Odoryk z Pordenone, kapłan i misjonarz z I Zakonu (ok. 1265-1331)
Odoryk urodził się w Villanova di Pordenone około 1265 r. W 15 roku życia przyjął habit św. Franciszka w Udine. Życie jego upływało pomiędzy pracą misyjną wśród ludu i ciągłymi podróżami. Najpierw głosił Słowo Boże w okolicach Friuli. Potem swe kroki skierował na Daleki Wschód: z Wenecji udał się nad Morze Czarne, a stamtąd przez Armenię, Persję i Ormuz przybył do Indii. Przemierzywszy Indie, udał się na Cejlon, Sumatrę, Jawę i Filipiny. W końcu kroki swe skierował do Chin. W Cham- baliku (dzisiejszy Pekin) spotkał się z o. Janem z Montecorvino. Po 3 latach udał się do Tybetu, a potem do królestwa Wielkiego Chana. Dopiero po jego śmierci dowiedziano się o wszystkich znojach i niebezpieczeństwach, jakie wycierpiał od ludzi, dzikich zwierząt, z głodu, upałów, zimna i przeróżnych chorób. Papież Benedykt XIV dnia 2 VII 1775 r. potwierdził kult bł. Odoryka.
Bł. Walentyn Paquay, kapłan z I Zakonu (1828-1905)
Urodził się 17 XI 1828 r. w Tongres koło Li?ge (Belgia) w pobożnej i szlachetnej rodzinie. Na chrzcie otrzymał imię Ludwik. Po skończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w kolegium kanoników regularnych św. Augustyna w rodzinnej miejscowości. W 1845 r. został przyjęty do małego seminarium w Saint-Trond na kursy z retoryki i filozofii. Po śmierci ojca w 1847 r. za zgodą matki wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych i 3 X 1849 r. rozpoczął nowicjat w Thielt. Po ukończeniu studiów teologicznych 10 VI1854 r. w Li?ge otrzymał święcenia kapłańskie. Całe życie spędził w klasztorze w Hasselt, sprawując m.in. urząd wikariusza i gwardiana. W latach 1890-1899 wybrany był definitorem prowincjalnym. Zmarł w Hasselt 1 1 1905 r. Papież Paweł VI dnia 4 V 1970 r. wydał dekret uznający heroiczność jego cnót i udzielający mu tytułu Sługi Bożego.
Papież Jan Paweł II beatyfikował go 9 XI 2003 r. W homilii podczas
W Kościele Powszechnym
W Noli św. Feliksa, męczennika. Jego kult propagował i upowszechniał św. Paulin, słynny biskup tego miasta. Feliks zginął prawdopodobnie w czasie prześladowania za panowania Decjusza.
W Gruzji św. Nino, niewolnicy na dworze tamtejszych panujących. Ona to miała sprawić, że król i jego kraj pozyskani zostali dla Chrystusa. Ta chrystializacja Gruzji przypada na przełom IV-V stulecia, ale jej szczegółów nie znamy, a wiadomości o świętej, pośrednie i fragmentaryczne, podlegały w ciągu wieków rozmaitym interpretacjom. Mimo to jej wczesny i stosunkowo rozległy kult nie podlega wątpliwościom.
W Bonnevaux, w Sabaudii, bł. Amadeusza z Clermont. Był żonaty, mimo to razem z synem schronił się najpierw w Cluny, a następnie w wymienionym opactwie sabaudzkim. Zmarł około r. 1150.