W rodzinie franciszkańskiej:
Bł. Filipina Mareri, dziewica z II Zakonu (1190-1236)
Filipina urodziła się w Rieti w 1190 r. Była dziewczyną pobożną, inteligentną i rezolutną. Miała to szczęście, że osobiście poznała i wiele razy rozmawiała ze św. Franciszkiem, który podczas swych podróży w dolinach Rieti bywał gościem w rodzinie Mareri. Uderzyła ją jego ustawiczna modlitwa i to, że zupełnie nie zależało mu na bogactwie. Postanowiła go naśladować. Filipina ścięła piękne bujne włosy, przywdziała ubogie odzienie i z kilkoma towarzyszkami zamieszkała na pobliskiej górze w skalnej jaskini. Jej życie oddane Bogu i pełne umartwień przemieniło gniew krewnych i szyderstwa brata w wielki podziw Tomasz udał się do Filipiny, przeprosił ją i ofiarował jej należący do niego kościółek i klasztor, w którym dawniej przebywały siostry benedyktynki, prosząc ją, aby tam zamieszkała.
Filipina przyjęła propozycję brata i wraz z jej naśladowczyniami zapoczątkowała życie klauzurowe, przyjmując regułę klarysek z klasztoru św. Damiana w Asyżu. Przez pewien czas sam św. Franciszek był duchowym kierownikiem tej małej siostrzanej wspólnoty, potem przekazał tę funkcję kapłanowi bł. Rogerowi z Todi, swojemu uczniowi. Zmarła 16 II 1236 r.
Papież Pius VII 29 IV 1806 r. zatwierdził oficjum i teksty mszy ku jej czci.
W kościele Powszechnym:
Wspomnienie św. Onezyma, w sprawie którego Paweł apostoł napisał list do Filemona. Przywiązany do niego, Onezym miał potem otrzymać od apostoła mandat na przepowiadanie Ewangelii w Berei Macedońskiej.
W Cezarei Palestyńskiej męczenników Eliasza, Daniela, Izajasza, Jeremiasza i Samuela. Te biblijne imiona przybrali sobie, gdy zatrzymani zostali przez prześladowców, twierdząc ponadto, że są obywatelami niebieskiego Jeruzalem. Ich wspomnienie przekazał nam historyk Euzebiusz. Przypada ono na r. 309.