24 stycznia

wspominamy:
w rodzinie franciszkańskiej:
Św. Franciszek Salezy
, biskup i Doktor Kościoła z Bractwa Paska (1567-1622), założyciel Zgromadzenia Sióstr Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (wizytek). Urodził się 21 VIII 1567 r. na zamku Thorens w Sabaudii. Otrzy­mał bardzo staranne wychowanie w du­chu katolickim. Jako sześcioletni chłopak rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez zakonników, a następnie kształcił się na Sorbonie w Paryżu. Z największą pilnością oddawał się zgłębianiu teolo­gii, zagadnień biblijnych, uczył się języ­ka greckiego i hebrajskiego. Do jego ulubionej lektury należała książeczka O naśladowaniu Chrystusa. Posłuszny woli ojca udał się na studia prawnicze do Padwy. Po ich ukończeniu (1591), gdy nalegano, aby się ożenił i rozpoczął pracę za­wodową, zgłosił się do biskupa Graniera z prośbą o przyjęcie go do kle­ru diecezji. Święcenia kapłańskie i godność prepozyta kolegiaty otrzy­mał w 1593 r. Niestrudzenie poświęcił się pracy na ambonie i w konfe­sjonale. Otoczył staranną opieką wszystkich ubogich i chorych. Za ze­zwoleniem biskupa po roku pracy parafialnej udał się jako wędrowny misjonarz do prowincji Chablais. Celem tej wyprawy było nawrócenie na katolicyzm tych, którzy przyj ąwszy zasady kalwinizmu, odpadli od Kościoła. Kilkakrotnie w przebraniu udawał się do Genewy do Teodora Beze, zwierzchnika kalwińskiego. W 1602 r. Franciszek Salezy został mianowany biskupem pomocni­czym, a po śmierci ordynariusza objął rządy w diecezji. Z właściwą so­bie gorliwością odwiedzał parafie, głosił kazania, udzielał sakramentów, wizytował klasztory Sam katechizował dzieci. W 1604 r. razem z Joan­ną Franciszką de Chantal założył Zgromadzenie Sióstr Nawiedzenia Naj­świętszej Maryi Panny (wizytek). Zmarł nagle w Lyonie 28 XII 1622 r. Beatyfikował go w 1661 r. papież Aleksander VII, a następnie kano­nizował w 1665 r. Błogosławiony papież Pius IX w 1877 r. ogłosił go Doktorem Kościoła, a Pius XI w 1923 patronem dziennikarzy katolic­kich i prasy religijnej.

Bł Paula Gambara Costa, wdowa z III Zakonu (1473-1515). Urodziła się 5 V 1473 r. w Brescii. Jej rodzice to Jan Piotr hrabia Gam­bara i Tadeusza hrabina Martinengo. Z okazji narodzin pierworodnego dziecka rodzice hojnie rozdzielali jałmużnę biednym i instytucjom do­broczynnym. Otrzymała bardzo staranne wychowanie. Franciszkanin o. Andrzej z Quinzano prowadził ją drogami cnót i przygotował do przyjęcia I Ko­munii św. i sakramentu bierzmowania. W 1484 r. hrabia z Piemontu Bongiovanni Costa poprosił rodzinę Gambarów o rękę córki dla swego krewniaka Ludwika Antoniego. Paula najpierw odrzuciła prośbę, ale za radą o. Andrzeja i bł. Anioła Carlettiego zgodziła się. Wpierw jednak stała się członkinią III Zakonu św. Fran­ciszka.

W Kościele Powszechnym

W Foligno, we Włoszech, św. Felicjana, męczennika pierwszego biskupa tego miasta. Uchodzi on również za aposto­ła Umbrii. Śmierć poniósł prawdopodobnie w czasach panowania Decjusza (249?251).

W Antiochii Syryjskiej św. Babilasa, męczennika. Był jak poprzedni biskupem i prawdopodobnie zginął w czasie tego samego prześladowania. Sławili go Chryzostom, Hieronim i inni. Miał podobno żądać, aby pochowano go z więzami, bo dopatry­wał się w nich oznaki swego zwycięstwa.

Scroll to Top