5 kwietnia wspominamy

W rodzinie franciszkańskiej:

Św. Maria Krescencja Höss, dziewica z III Zakonu Regularnego (1682-1744) Urodziła się 20 X 1682 r. w Kaufbeuren w Bawarii jako siódme, przedostat­nie dziecko Macieja Hössa i Łucji z Hoermannów. Dnia 5 VI 1703 r. wstąpiła do tercjarek franciszkanek z Mayerhoff w Kaufbeuren. Po odbyciu nowicjatu 18 VI 1704 r. złożyła profesję zakonną. Pierwsze lata życia zakonnego były dla niej trudne ze względu na nieporozumie­nia z matką przełożoną. Sytuacja zmie­niła się radykalnie w 1707 r., gdy wybrano nową przełożoną. W latach 1709-1744 s. Maria Krescencja była kolejno furtianką, mistrzynią no­wicjatu i przełożoną. 23 VII 1741 r. została wybrana przełożoną wspólnoty. Siostrom cią­gle powtarzała: ?Bóg pragnie, aby nasz klasztor był bogaty w cnoty, a nie w dobra materialne?. Żywiła nieograniczoną ufność w Bożą Opatrz­ność. Obecność na wspólnych ćwiczeniach, umiłowanie ubóstwa, ciszy, skupienia, nabożeństwo do Chrystusa Ukrzyżowanego, do Eucharystii oraz Matki Bożej – oto sekret jej świętego życia. Poważnie zachorowała w Wielkim Poście 1744 r., a w noc Zmartwychwstania Pańskiego dnia IV zasnęła w Panu. 7 X 1900 r. Leon XIII zaliczył ją w poczet błogosławionych, a kano­nizował 25 XI 2001 r. Jan Paweł II.

W kościele Powszechnym:

W Vannes, we Francji, św. Wincentego Ferreriusza. Uro­dził się w hiszpańskiej Walencji. Mając lat 17, wstąpił do domi­nikanów. Po ukończeniu studiów sam przez jakiś czas wykładał. Podczas schizmy opowiedział się za papieżem awiniońskim, potem za antypapieżem Klemensem VII. W Awinionie był spowie­dnikiem antypapieża Benedykta XIII. W latach 1399?1409 odbył pierwszą wielką wędrówkę misyjną, głosząc pokutę w wielu kra­jach, od Katalonii poczynając, poprzez Lazurowe Wybrzeże i Lom­bardię, po Genewę, Lozannę i Fryburg. Następnie działał w pół­nocnej Italii. Zarzucano mu, że postępował nazbyt surowo oraz pozwalał na to, aby mu towarzyszyli biczownicy. Ale słowa kry­tyki zamierały, gdy usłyszano jego kazania i gdy zapoznano się z jego świętym życiem.
W końcu zerwał z Benedyktem XIII, któ­rego nie udało mu się skłonić do rezygnacji. Pod jego wpływem z Benedyktem XIII zerwali wówczas także panujący
w Hiszpanii. Z upoważnienia Marcina V przemierzył jeszcze Francję i dotarł do Normandii. Zmarł w r. 1419. W kilkanaście lat później (1458) ka­nonizował go Pius II.

W Saisines pod Li?ge bł. Julianny z Mont Cornillon, apos­tołki uroczystości Bożego Ciała. W czternastym roku życia została zakonnicą. Zabrała się wówczas do nauki, także do nauki języka łacińskiego. Wkrótce zaczęła doznawać wizji, ale także udręk wła­ściwych mistykom. W r. 1222 została przeoryszą. Na ten też mniej więcej czas przypadają jej pierwsze starania o ustanowienie no­wego święta. Powstała burza, na skutek której zmuszona była na jakiś czas usunąć się z klasztoru. W r. 1247 urządzono w Li?ge pierwszą uroczystość. Aprobował ją nieco później kardynał Hugon z Saint-Cher, legat papieski. Julianna zmarła
w r. 1258.

W Palmie na Majorce św. Katarzyny Thomasia. Zrazu wypasała owce. W szesnastym roku życia wstąpiła do panien kanoniczek, gdzie rychło postąpiła
w cnotach chrześcijańskich. Wzbu­dzała nimi podziw wszystkich. Zmarła w r. 1574. Kanonizował ją w r. 1930 Pius XI.

Scroll to Top