Wspominamy:
W rodzinie franciszkańskiej:
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najśw. Maryi Panny. Ta prawda z wolna wyłaniała się z głębokich pokładów wiary i w świadomości Ludu Bożego powoli nabierała jasności i precyzji. Jak w wielu innych dziedzinach proces zapoczątkował chrześcijański Wschód, ale potem w rozwoju się zatrzymał i skostniał. Na Zachodzie wyrazistsze objawy dały się zauważyć w XI w.. Nieco później prym w tym względzie przejawiły środowiska anglosaksońskie. Rzym przez dłuższy czas zachowywał rezerwę. Ale w czasie niewoli awiniońskiej święto zaczęło zdobywać uznanie i obdarzone zostało odpustami. Jeszcze dalej poszedł Sykstus IV. W r. 1708 Klemens XI zaliczył święto do dni wolnych od pracy. Wreszcie w r. 1854 Pius IX uroczyście ogłosił dogmat Niepokalanego Poczęcia i wprowadził nowe teksty liturgiczne. Przetrwały one do naszych czasów.
W Kościele Powszechnm:
W Remiremont, w Wogezach, św. Romaryka, opata. W Luxeuil został mnichem. Zaprzyjaźniwszy się ze św. Am a tern, założył potem z nim nowy ośrodek klasztorny w Remiremont. Zmarł około r. 653.
W Beauvais, we Francji, św. Hildemana, biskupa. Był zrazu uczniem Adalharda i mnichem w Korbei. Trudno ustalić, kiedy powołano go na stolicę biskupią, ale w r. 814 uczestniczył już w synodzie w Noyon. Zmuszony był także uczestniczyć w ówczesnych powikłaniach polityczno-dynastycznych. Zmarł w r. 843 lub następnym.